Αν μπορούσαμε να ονοματίσουμε την πιο συνεπή ομάδα του νησιού όσον αφορά την παρουσία στις πρώτες θέσεις του πρωταθλήματος και στο Τσάμπιονς Λιγκ,αυτή, δίχως αμφιβολία,θα ήταν η Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ με 15 και πλέον χρόνια συνεχή παρουσία στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Ωστόσο,τα τελευταία 12 χρόνια η ομάδα έχει μέινει μακριά από έναν τίτλο πρωταθλητή,έχοντας κάνει συνήθεια, θα λέγαμε, να φτάνει στην πηγή,αλλά να μην πίνει νερό.
Το σύνολο του Αλσατού τεχνικού παραμένει ανταγωνιστικότατο,καθώς δεν υπήρξε κάποια σημαντική απώλεια,πέρα του παροπλισμένου Τόμας Ροσίτσκυ,ενώ ταυτόχρονα έγινε η πολύ ποιοτική προσθήκη του Ελβετού μέσου Γκρανίτ Τσάκα από τη Μενχενγκλάντμπαχ. Έτσι λοιπόν, ο Βενγκέρ έχει στα χέρια του ένα ρόστερ με αδιαμφισβήτητη ποιότητα και ικανοποιητικό βάθος για να αποδώσει και φέτος το γρήγορο και ελκυστικό επιθετικό ποδόσφαιρο που έχει γίνει σήμα κατατεθέν της Άρσεναλ επί της τεχνικής του ηγεσίας. Πρέπει να τονιστεί πόσο σημαντική είναι η παραμονή ολόκληρου του βασικού κορμού της ομάδας, διότι αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχει ένα ακόμη πιο δεμένο από πέρυσι σύνολο, με τους παίκτες να είναι πλήρως εγκληματισμένοι στη νοοτροπία παιχνιδιού της ομάδας.
Όπως και κάθε χρόνο,έτσι και φέτος,ο μεταγραφικός σχεδιασμός της ομάδας είχε ως γνώμονα την απόκτηση παικτών,οι οποίοι μπορεί να μην είναι τα πρώτα ονόματα στο μεταγραφικό παζάρι,όμως έχουν, σύμφωνα με το Βενγκέρ, τις προδιαγραφές να προσαρμοστούν γρήγορα και να αφομοιώσουν το στυλ παιχνιδιού των κανονιέρηδων και να συνεισφέρουν σε αυτό με τα χαρακτηριστικά στοιχεία του παιχνιδιού τους. Έτσι,εκτός του Τσάκα,αποκτήθηκε ο πολλά υποσχόμενος Ιάπωνας επιθετικός Τακούμα Ασάνο και αναμένονται άλλες 1-2 προσθήκες.
Ωστόσο, το μεγάλο αγκάθι για την ομάδα του Βορείου Λονδίνου τα τελευταία χρόνια, το οποίο της στερεί αυτό το "κλικ" που χρειάζεται για τον τίτλο, είναι ο μεγάλος αριθμός τραυματισμών που αντιμετωπίζουν οι παίκτες μέσα στην αγωνιστική σεζόν, οι οποίοι είναι αρκετά συχνά σοβαροί με αποτέλεσμα να τους κρατούν μήνες εκτός δράσης. Και όπως είναι εύκολα αντιληπτό, σε ένα τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, με τις υποχρεώσεις σε ευρωπαικά και εγχώρια κύπελλα να τρέχουν ταυτόχρονα, η ύπαρξη εναλλακτικών λύσεων καθίσταται κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Με τα βασικά αμυντικά χαφ Ράμσει και Γουίλσιρ εκτός για μεγάλο χρονικό διάστημα τα τελευταία 2 χρόνια η Άρσεναλ, νομοτελειακά, έχασε έδαφος και έμεινε πίσω στη μάχη του τίτλου.
Κάθε χρονιά, όμως, ξεκινά με καλές προσδοκίες, οπότε φέτος ο Βενγκέρ ελπίζει να έχει ανά πάσα ώρα και στιγμή διαθέσιμο όλο το ρόστερ του,το οποίο αυτή τη στιγμή διαθέτει:
Τερματοφύλακες: Τσεχ, Οσπίνα
Αμυντικοί: Μερτεζάκερ,Κονσιελνύ,Γκάμπριελ,Τσέιμπερς,Μπεγερίν,Μονρεάλ,Γκιμπς,Ντεμπισί
Μέσοι: Γουίλσιρ,Ράμσει,Ελνένυ,Τσάκα,Εζίλ,Όξλειντ-Τσάμπερλειν,Γουόλκοτ,Κοκλέν,Καθόρλα
Επιθετικοί: Σάντσες,Ζιρού,Γουέλμπεκ,Ιβόμπι,Κάμπελ,Σανόγκο,Ασάνο
Σίγουρα διαβάζοντας κανείς τα παραπάνω ονόματα θα αναρωτιέται πώς γίνεται αυτή η ομάδα να μην έχει κατακτήσει τουλάχιστον ένα πρωτάθλημα τα τελεταία χρόνια.
Το σημείο κλειδί, κατά τη γνώμη μου, βρίσκεται στο ότι το ποδόσφαιρο την τελευταία δεκαετία έχει αλλάξει αρκετά, με τα φυσικά προσόντα και τη μαχητικότητα να υπερσκεπάζουν το ταλέντο,την έμπνευση και πολλές φορές την επιθετική τακτική. Αυτό που βλέπω, ωστόσο, είναι ότι ο Βενγκέρ άρχισε από πέρυσι να προσαρμόζεται περισσότερο σε αυτό τον τρόπο παιχνιδού βάζοντας περισσότερη υπομονή και σύνεση στο παιχνίδι της ομάδας. Φέτος εικάζω πως με την προσθήκη ενός γρήγορου σέντερ μπακ και ενός φορ από το πρώτο ράφι, η Άρσεναλ να πάει μέχρι τέλους στη μάχη του τίτλου, που φέτος αναμένεται πιο συναρπαστική από ποτέ.
