Τα τελευταία χρόνια η Λίβερπουλ σίγουρα βυθίστηκε στη μετριότητα με επιλογές που δεν της βγήκαν,όσον αφορά τόσο την τεχνική ηγεσία,όσο και πολλές φορές το έμψυχο δυναμικό. Στη μετά Μπενίτεθ εποχή,οι κόκκινοι αρκέστηκαν σε μια καλή σεζόν,στην οποία όμως τελικά δεν είχαν την τύχη με το μέρος τους και αρκέστηκαν τελικά στη 2η θέση. Η έλευση, όμως, του Γιούρκεν Κλοπ στο τιμόνι της ομάδας δημιουργεί πάρα πολλές προσδοκίες για τα βήματα που πρέπει να κάνουν οι Reds για να ανέβουν σιγά σιγά και πάλι στην κορυφή.
Από τα πρώτα παιχνίδια του Κλοπ στον πάγκο, η Λίβερπουλ έδειξε ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο από αυτό που είχε επί εποχής Ρότζερς. Το παράλληλο και άτολμο ποδόσφαιρο,χωρίς εμπνεύσεις και προσωπικές δημιουργικές ενέργειες, αντικαταστάθηκε από το γρήγορο, βασισμένο στους επιθετικούς αυτοματισμούς γερμανικό μοντέλο παινχνιδιού. Μέσα σε λίγες εβδομάδες η Λίβερπουλ κατόρθωσε να παίζει το πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο από όλες σχεδόν τις αγγλικές ομάδες και ως επιστέγασμα αυτού ήρθε και η πολύ πετυχημένη ευρωπαική της πορεία μέχρι τον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ. Ωστόσο,επειδή ως γνωστόν, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη, οι ελλείψεις στο ρόστερ και η μερική απουσία αμυντικής πειθαρχίας στη νοοτροπία της ομάδας στέρησαν από την ομάδα του λιμανιού την ευκαιρία να κατακτήσει έναν πολύτιμο τίτλο και να ξεφύγει από την ξηρασία των τελευταίων ετών.
Η ήττα αυτή δε στέρησε μόνο το τρόπαιο από τη Λίβερπουλ,αλλά και την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ, η οποία θα αποτελούσε τον άσσο στο μανίκι των κόκκινων για τη διαπραγμάτευση με βαριά ονόματα στο μεταγραφικό παζάρι. Έτσι, ο μεταγραφικός σχεδιασμός της ομάδας βασίστηκε στην απόκτηση νέων υποσχόμενων παικτών,όπως ο Μανέ,ο Βαινάλντουμ, ο Μάτιπ και ο Γκρούιτς, οι οποίοι ταιριάζουν στον τρόπο παιχνιδιού που θέλει να εμφυσήσει ο Κλοπ στην ομάδα. Μη ξεχνάμε, άλλωστε, ότι το ίδιο ακριβώς μοντέλο ακολούθησε πριν μερικά χρόνια στην Ντόρτμουντ και το αποτέλεσμα ήταν η κατάκτηση δύο διαδοχικών πρωταθλημάτων κόντρα στη Μπάγερν του Χάινκες και η πορεία μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το βέβαιο για εμένα φέτος είναι ότι κανείς δεν πρέπει να ξεγράψει τη Λίβερπουλ στη διεκδίκηση του τίτλου,όσο δυνατοί και αν παρουσιάζονται οι συνδιεκδικητές της. Η ομάδα έχει στηθεί από το μηδέν από το Γερμανό τεχνικό, ο οποίος είχε την ευκαιρία να δουλέψει όπως θέλει στην προετοιμασία,απερίσπαστος μάλιστα από ευρωπαικές υποχρεώσεις. Με δέσιμο της άμυνας και 1-2 ποιοτικές προσθήκες,κυρίως εμπειρότερων παικτών, ο Κλοπ θα έχει λύσει το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας τα τελευταία χρόνια. Πρώτη κίνηση που κατά πολλούς πρέπει να γίνει είναι η απόκτηση αριστερού μπακ, καθότι ο Αλμπέρτο Μορένο είναι μεν πολύ καλός επιθετικά, αλλά δεν εμπνέει καμία σιγουριά στο ανασταλτικό κομμάτι, καθότι η ομάδα τα τελευταία 2 χρόνια δέχεται πολλά γκολ από δική του αμέλεια.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν παίκτες με την προσωπικότητα και τις ικανότητες να δημιουργήσουν και να πάρουν προσπάθεις στα χέρια τους,ώστε να κάνουν την διαφορά σε κάθε παιχνίδι. Κουτίνιο, Φιρμίνο, Στάριτζ, Οριτζί, Μανέ συνθέτουν μια επίθεση φωτιά ικανή να διασπάσει κάθε άμυνα. Αυτό που πραγματικά λείπει από τους reds μετά τη φυγή του εμβληματικού ηγέτη τους Στήβεν Τζέραρντ είναι η εύρεση του νέου τους ηγέτη, καθώς ο Χέντερσον δεν έχει δείξει έτοιμος για κάτι τέτοιο. Ελιδοφόρος παρουσιάζεται όμως ο Εμρέ Τσαν που με το παιχνίδι πρωτοβουλίας του δείχνει ικανός να σηκώσει στις πλάτες του την τύχη της ομάδας στο μέλλον. Το ζήτημα είναι ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η διάρκεια της καλής απόδοσης των παικτών μέσα στη χρονιά και αυτό είναι που διακρίνει τις μεγάλες ομάδες από τις μικρότερες. Αυτό που λείπει λοιπόν από τη Λίβερπουλ είναι η διάρκεια και για να το αποκτήσει πρέπει οι ιδιοκτήτες να επενδύσουν χρήματα, όχι τόσο σε ποσά μεταγραφών, όσο σε μισθούς παικτών.
Αυτό που αποφεύγει η διοίκηση της ομάδας είναι να αποκτήσει παίκτες με υψηλά συμβόλαια, σε σχέση φυσικά με των ανταγωνιστών της και επομένως κάθε χρόνο δεν καταφέρνει να κάνει το βήμα παραπάνωω και κινείται σε ρηχά νερά. Η Λίβερπουλ δεν κατάφερε να κρατήσει ούτε τον Αλόνσο, ούτε το Μασκεράνο, ούτε τον Τόρρες, ούτε το Σουάρεζ ενώ κατόρθωσε να διώξει ακόμη και τον Τζέραρντ. Όλα αυτά είναι πράγματα που αναμφίβολα τη συρρικνώνουν σαν μέγεθος και την κτατάσουν στις μέτριες ομάδες επί του παρόντος. Η επένδυση πέρυσι, ωστόσο, έγινε με την πρόσληψη ενός προπονητή από τους κορυφαίους στον κόσμο, ο οποίος έχει αποδείξει πως μπορεί να πατήσει πάνω σε έναν κορμό με περιθώρια βελτίωσης και να μεγαλουργήσει. Αναμένουμε, επομένως, με αγωνία να δούμε αν ο Κλοπ θα είναι ο άνθρωπος που θα ξαναπάει τη Λίβερπουλ εκεί που αξίζει.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν παίκτες με την προσωπικότητα και τις ικανότητες να δημιουργήσουν και να πάρουν προσπάθεις στα χέρια τους,ώστε να κάνουν την διαφορά σε κάθε παιχνίδι. Κουτίνιο, Φιρμίνο, Στάριτζ, Οριτζί, Μανέ συνθέτουν μια επίθεση φωτιά ικανή να διασπάσει κάθε άμυνα. Αυτό που πραγματικά λείπει από τους reds μετά τη φυγή του εμβληματικού ηγέτη τους Στήβεν Τζέραρντ είναι η εύρεση του νέου τους ηγέτη, καθώς ο Χέντερσον δεν έχει δείξει έτοιμος για κάτι τέτοιο. Ελιδοφόρος παρουσιάζεται όμως ο Εμρέ Τσαν που με το παιχνίδι πρωτοβουλίας του δείχνει ικανός να σηκώσει στις πλάτες του την τύχη της ομάδας στο μέλλον. Το ζήτημα είναι ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η διάρκεια της καλής απόδοσης των παικτών μέσα στη χρονιά και αυτό είναι που διακρίνει τις μεγάλες ομάδες από τις μικρότερες. Αυτό που λείπει λοιπόν από τη Λίβερπουλ είναι η διάρκεια και για να το αποκτήσει πρέπει οι ιδιοκτήτες να επενδύσουν χρήματα, όχι τόσο σε ποσά μεταγραφών, όσο σε μισθούς παικτών.
Αυτό που αποφεύγει η διοίκηση της ομάδας είναι να αποκτήσει παίκτες με υψηλά συμβόλαια, σε σχέση φυσικά με των ανταγωνιστών της και επομένως κάθε χρόνο δεν καταφέρνει να κάνει το βήμα παραπάνωω και κινείται σε ρηχά νερά. Η Λίβερπουλ δεν κατάφερε να κρατήσει ούτε τον Αλόνσο, ούτε το Μασκεράνο, ούτε τον Τόρρες, ούτε το Σουάρεζ ενώ κατόρθωσε να διώξει ακόμη και τον Τζέραρντ. Όλα αυτά είναι πράγματα που αναμφίβολα τη συρρικνώνουν σαν μέγεθος και την κτατάσουν στις μέτριες ομάδες επί του παρόντος. Η επένδυση πέρυσι, ωστόσο, έγινε με την πρόσληψη ενός προπονητή από τους κορυφαίους στον κόσμο, ο οποίος έχει αποδείξει πως μπορεί να πατήσει πάνω σε έναν κορμό με περιθώρια βελτίωσης και να μεγαλουργήσει. Αναμένουμε, επομένως, με αγωνία να δούμε αν ο Κλοπ θα είναι ο άνθρωπος που θα ξαναπάει τη Λίβερπουλ εκεί που αξίζει.
